Z głębokim smutkiem informujemy o śmierci dr. Tomasza Roga, kolegi i współpracownika, wychowanka IBM i adiunkta na Wydziale Biotechnologii, w ostatnich latach związanego z Uniwersytetem w Helsinkach.
Mieliśmy okazję się z Nim spotkać w Krakowie zaledwie kilka tygodni temu, we wrześniu, w czasie konferencji jubileuszowej WBBiB, gdy współprowadził jedną z sesji. Kilka osób rozmawiało z Nim również później o wspólnych planach naukowych, badaniach i publikacjach. Nikt nie podejrzewał, że kolejnych spotkań już nie będzie. Poniżej publikujemy wspomnienie o Tomaszu Rogu przygotowane przez prof. Martę Pasenkiewicz-Gierulę.
W sobotę, 27 listopada 2021 roku dotarła do nas bardzo smutna, zupełnie niespodziewana i wstrząsająca wiadomość o nagłej śmierci doktora Tomasza Roga, naszego absolwenta i byłego pracownika Zakładu Biofizyki Obliczeniowej i Bioinformatyki WBBiB UJ. Żadne szczegóły co do przyczyny zgonu na razie nie są znane.
Tomasz Róg urodził się w Krakowie i tu przeszedł przez wszystkie stopnie swojej edukacji, od szkoły podstawowej, przez VIII Liceum Ogólnokształcące, do studiów na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1996 roku ukończył z wyróżnieniem magisterskie studia biologiczne ze specjalnością biofizyka. Rok wcześniej zaliczył też pierwszy rok fizyki na Wydziale Matematyki i Fizyki UJ. Jego praca magisterska była pierwszą wykonaną metodami modelowania molekularnego w ówczesnym Instytucie Biologii Molekularnej (obecnie WBBiB), a w zasadzie pierwszą na Uniwersytecie Jagiellońskim i zapewne jedną z pierwszych w Polsce. Wyniki tej pracy zostały opublikowane w 1997 roku w czasopiśmie Acta Biochimica Polonica.
W październiku 1996 roku mgr Tomasz Róg rozpoczął pracę nad doktoratem na Środowiskowych Studiach Doktoranckich przy Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi. Zakończył ją w 2000 roku wyróżnioną rozprawą doktorską pt. Wpływ cholesterolu na strukturę i dynamikę błon fosfolipidowych – badania metodą symulacji dynamiki molekularnej (praca ta była finansowana z grantu promotorskiego nr 6P04A05715 Komitetu Badań Naukowych). Wyniki, które otrzymał, zostały opisane w czterech publikacjach w prestiżowych czasopismach biofizycznych – Biophysical Journal (jedna praca w 2000 roku i dwie prace w 2001 roku) oraz FEBS Letters (praca w 2001 roku).
W 1999 roku Tomasz Róg został zatrudniony w Instytucie Biologii Molekularnej na ¾ etatu jako asystent naukowo-dydaktyczny, a w 2002 roku został adiunktem na Wydziale Biotechnologii UJ. Jako nauczyciel akademicki prowadził dla studentów i doktorantów ćwiczenia z modelowania molekularnego oraz seminaria z biofizyki. Jego słuczaczami byli studenci kierunków biologia, biotechnologia, chemia, fizyka i informatyka. Był również współautorem dwóch skryptów: Modelowanie molekularne biocząsteczek – ćwiczenia z podstaw i zastosowań oraz Biofizyka, ćwiczenia i seminaria.
Za osiągnięcia w pracy naukowej dr Róg został w 2000 roku nagrodzony przez Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2002 roku otrzymał prestiżowe stypendium dla Młodych Naukowców Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. To stypendium zostało przedłużone na rok 2003. Trzyosobowy zespół, w którym pracował, otrzymał w 2002 roku Nagrodę Zespołową Ministra Nauki i Sportu za cykl publikacji dotyczących biofizycznych badań układów błonowych.
Dorobek naukowy Tomasza Roga do roku 2004 to 17 artykułów opublikowanych wraz z pracownikami obecnego Zakładu Biofizyki Obliczeniowej i Bioinformatyki i niewielką liczbą współautorów z innych ośrodków naukowych.
W 2004 roku dr Róg wyjechał na czteroletni staż podoktorski do grupy profesora Mikko Karttunena na Technicznym Uniwersytecie Helsińskim, gdzie wygrał konkurs na stypendium w ramach programu Marie Curie Intra-European Fellowships (z programu finansowane były badania struktury i dynamiki modelowych błon glikolipidowych). W roku 2007 zrezygnował z pracy na Uniwersytecie Jagiellońskim na rzecz uczelni fińskich.
W początkowym okresie w Finlandii, dr Róg mógł w pełni poświęcić się pracy naukowej; później zaczął prowadzić też zajęcia dydaktyczne w języku angielskim. Jego obecny dorobek publikacyjny jest imponujący i trudny do zliczenia. Szacunkowa liczba publikacji z Jego współautorstwem przekracza 150, cytowania przekraczają 7500, a H-indeks wynosi około 49. Imponująca jest też Jego bliska współpraca międzynarodowa – prowadził badania z naukowcami z obu Ameryk, Indii, Rosji i prawie wszystkich krajów europejskich. Tylko na naszym Wydziale współpracował z czterema grupami badawczymi, z co najmniej dalszymi dwoma na Uniwersytecie Jagiellońskim. Liczba Jego współpracowników jest bardzo duża; również duża jest liczba osób, które otrzymały stopień doktora dzięki współpracy z Tomaszem Rogiem.
Główna aktywnością życiową dr. Roga była praca naukowa, ale oprócz ciekawości badawczej miał też wielką ciekawość świata – wiele podróżował, zwiedzał różna kraje, zdobywał szczyty górskie i nurkował w głębinach morskich. Interesował się też aktualną sytuacją na świecie i jej przyczynami.
Swoje osiągnięcia zawdzięczał cechom wrodzonym, zdobytej wiedzy, determinacji i dążeniu do zrozumienia zależności przyczynowo-skutkowych na różnych poziomach funkcjonowania otaczającej nas rzeczywistości.
Tomasz Róg był moim pierwszym magistrantem i pierwszym doktorantem, mam więc do Niego szczególny sentyment, mimo to mam nadzieję, że mogę Go ocenić obiektywnie. W pracy naukowej posiadał wyjątkową cechę odróżniania tego co ważne od tego co mniej ważne. Przy wrodzonych zdolnościach analitycznych i różnorodności skojarzeń, jego praca naukowa była więc bardzo efektywna. Z natury był łagodny, życzliwy i opiekuńczy – to zjednywało Mu ludzi i bardzo pomagało we współpracy, co jeszcze bardziej zwiększało Jego efektywność. Był też bardzo rzetelny – można było zawsze liczyć, że zrobi to, czego się podjął a nawet to, czego się od Niego jedynie oczekiwało. Rozmowy z Tomkiem były zawsze interesujące i pouczające – aż trudno uwierzyć, że jeden człowiek mógł skupiać w sobie tyle zalet – mogę z całą świadomością powiedzieć, że nie poznałam żadnej Jego negatywnej cechy.
Marta Pasenkiewicz-Gierula