Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Pomiń baner

Nawigacja okruszkowa Nawigacja okruszkowa

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Praca w „JCI Insight”

Praca w „JCI Insight”

W „JCI Insight”, czasopiśmie wydawanym przez Amerykańskie Towarzystwo Badań Klinicznych (American Society for Clinical Investigation) ukazał się artykuł zespołu prof. Józefa Dulaka z Zakładu Biotechnologii Medycznej, w którym przedstawione zostały nowe mechanizmy dystrofii mięśniowej Duchenne’a (DMD).

DMD to najczęstsza forma dystrofii mięśniowej. Dochodzi do niej wskutek mutacji w genie kodującym dystrofinę, która jest kluczowym białkiem dla funkcjonowania mięśni, serca, a także innych komórek. DMD jest  chorobą sprzężoną z płcią (gen DMD znajduje się w chromosomie X) i występuje u około 1 na 3 5000-5000 chłopców. Chociaż pierwotna przyczyna DMD jest znana już od ponad 30 lat, choroba ta jest nieuleczalna. W związku z tym istnieje potrzeba znalezienia sposobów zahamowania lub choćby złagodzenia jej przebiegu. 
 
Niedawno, zespół z Zakładu Biotechnologii Medycznej zwrócił uwagę na ochronne znaczenie oksygenazy hemowej -1 (HO-1) – kluczowego enzymu cytoprotekcyjnego i przeciwzapalnego –  dla uszkodzonych mięśni1,2 . Teraz, w swej najnowszej pracy opublikowanej w „JCI Insight” (P. Podkalicka, O. Mucha, I. Bronisz-Budzyńska, M. Kozakowska, K. Pietraszek-Gremplewicz, A. Cetnarowska, U. Głowniak-Kwitek, K. Bukowska-Strakova, M. Cieśla, M. Kulecka, J. Ostrowski, M. Mikuła, A. Potulska-Chromik, A. Kostera-Pruszczyk, A. Józkowicz, A. Łoboda, J. Dulak. Lack of miR-378 attenuates muscular dystrophy in mdx mice. JCI Insight. 2020;5(11):e135576)badacze skupili się na roli małej cząsteczki RNA niekodującej białka – microRNA-378 (miR-378). Pozbawienie myszy dystroficznych miR-378 sprawiło, że miały one większą wydolność fizyczną, a ich mięśnie wykazywały mniejsze uszkodzenie. Ponadto, zarówno we wcześniejszych jak i obecnych badaniach zespół wskazał na duże znacznie HO-1 i miR-378 dla prawidłowego funkcjonowania komórek satelitarnych, czyli komórek macierzystych mięśni szkieletowych. 
 
Badania zespołu otwierają możliwości poszukiwania czynników farmakologicznych wpływających na HO-1 i miR-378, a tym samym mogą przyczynić się do opracowania nowych terapii łagodzących przebieg dystrofii mięśniowej Duchenne’a. 
 
Profesor Dulak rozpoczął badania nad mechanizmami DMD w roku 2013, w ramach grantu MAESTRO. Obecnie jego zespół bada mechanizmy uszkodzeń serca w DMD realizując drugi grant MAESTRO, przyznany w ubiegłym roku. Inne mechanizmy dystrofii mięśniowej analizowane są w ramach projektów badawczych OPUS kierowanych przez dr hab. Agnieszkę Łobodę oraz grantów PRELUDIUM realizowanych przez doktorantki ZBM, mgr Paulinę Podkalicką, mgr Olgę Muchę i mgr Kalinę Andrysiak. Badania prowadzone przy użyciu nowoczesnych metod badawczych, z zastosowaniem m.in. indukowanych pluripotencjalnych komórek macierzystych i edycji genów CRISPR/Cas9, realizowane są także we współpracy z Kliniką Neurologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, kierowaną przez prof. Annę Kosterę-Pruszczyk. 
 
  1. Kozakowska i wsp. Lack of Heme Oxygenase-1 Induces Inflammatory Reaction and Proliferation of Muscle Satellite Cells After Cardiotoxin-Induced Skeletal Muscle Injury. Am J Pathol. 2018;188(2):491-506. doi: 10.1016/j.ajpath.2017.10.017
  2. Pietraszek-Gremplewicz i wsp. Heme Oxygenase-1 Influences Satellite Cells and Progression of Duchenne Muscular Dystrophy in Mice. Antioxid Redox Signal. 2018;29(2):128-148. doi: 10.1089/ars.2017.7435

Widok zawartości stron Widok zawartości stron